Birazda Umut Şiiri - Fatma Gül Keskin

Hata yapmaktan korkma..
O mükemmel görünen insanların hepsi seninle aynı yolu yürüdüler..
Ve insan olmanın gereği..
Mükemmel değiller.
Her seferinde bir adım..
Yürümeyi bilmeden koşmaya çalışma..
Önce emeklemelisin..
Bir adım bir adım ilerleyeceksin..
Belki karınca misali..
Ama ulaşmak istediğin hayallerin varsa..
Yorulsan da vazgeçmeyeceğin..
Binayı inşa etmek için önce temelleri sağlam atmak gerek..
Sonra birer birer taşları gediğine koyarsın..
Elbette ki kaderde var bir yerde..
Ama elinden gelinin en iyisini yap..
Hayallerini dağın tepesinde düşünürsen,
Ne kadar tırmana bilirsen..
Sadece vazgeçme..
Yorulduğunda dinlen..
Arada derin bir nefes al..
Temiz havayı çek içine..
Bulunduğun yerden seyret gökyüzünü..
Bir gün o zirveye çıkacaksın..
Yeter ki korkma..
Vazgeçme..
Kendine güven..
Çok çalış..
Yeni bilgiler öğrenmekten zarar gelmez insana..
İster iki kere de anla yada on defada..
Hiç fark etmez..
Herkes farklı öğrenir..
İnsan olmanın gereği..
Kimse ile aynı olman gerekmiyor..
Kendi dinle..
Kendini keşfet..
Herkesin kendine özel olan güçlü olan yanları vardır..
Geliştir bunları..
Yada sıfırdan başla..
Hiç sorun yok..
Bu senin hayatın..
Kimse karşılaştırma kendini..
Sen sensin..
Unutma aynı hayatı yaşamadın insanlarla..
Fark tamda buradan geliyor.
Kendine değer ver..
İnan kendine..
Yapabilirsin..
Duyuyor musun?
Gerçekten istedikten ve çabaladıktan sonra
Aşamayacağın tepe, geçemeyeceğin okyanus,
Uçamayacağın gökyüzü yok..
Belki yıllar sürecek..
Yada çok da uzun olmayacak..
Ne olursa olsun vazgeçme..
Güven kendine..
Yapabilirsin..