şehirler gezdim boş kaldırımlarda başıboş serseri ve sersefil benliklerde özütünü buldum sevginin..
umursızca sahiplenilmiş olandı sevgi..
salladı durdu beni bir ömür boyu..
melekler benziletilenler olsa gerek ve bir o kadarda benzemez olanlardı onlar hiç bir şeye..
sen gibi..
ve teneffüs ettim tüm suni varlıkları..
içime doldu içimden taştı..
bir satır yazıyla alıp götüren bir ömür acıyla yitirilip bitirilen bir hayal..
al beni duvarlara koy, al beni benden; bende sana benzeyen ne varsa al beni benimle paylaş bana beni anlat ben tanımaz oldum beni seni sevmekten..
hayallerde yaşat beni öldür her doğan günle yaşat her akşam güneşiyle hatırla her gece semada bir yıldız görünce unut şehirler gezip bana benzeyen birini sevince..
ben unuttum sensizliği..
çok kolay oldu sensizliği unuttum..
paranoyak düşlerimde şizofren bir halüsinasyonsun sen..
ne benliğin belli ne de belirsizliğin reel..
süpraakılsal bir yolculuğa çıkar beni zihninde orada bırak bırak ki hep aklında kalayım..
taşı beni çuval gibi kokmuş bir ceset gibi taşı yanından geç yüksek binaların ve at beni boğazdan aşşağı bırak ki unutulmaz olayım unutama beni..
parçala tüm bedenimi yak beni yak ki ruhunu bedenini ısıtayım..
biraz sen biraz da ateş olayım...
Kayıt Tarihi : 23.1.2019 18:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!