Çocuktum ufacıktım.
Birazcıkta gıcıktım.
Ağaç dalına çıktım.
Aldım meyveyi sıktım.
Mideme her şey tıktım.
Her şeyin tersini yaptım.
Allah’ım sana taptım.
Neyi bulduysan kaptım.
Kimine göre saptım.
Zıpır zıpır zıpzıptım.
Birazcık yaramazdım.
Kimseyi aramazdım.
Yerimde duramazdım.
Garibe vuramazdım.
Sana da varamazdım.
Zıpır zıpır zıpladım.
Top oynadım hopladım.
Kırdan çiçek topladım.
Defterimi kapladım.
Çamura da sapladım
Boşa kapıya vurdum.
Azdım, kudurdum, durdum.
En yaramazı sordum.
Sana da tuzak kurdum.
Babamı da çok yordum.
En sonunda yoruldum.
Sular gibi duruldum.
Ara sıra soruldum.
Başköşeye kuruldum.
Ben de sana vuruldum.
08.01.2007
Tarık TorunKayıt Tarihi : 8.1.2007 23:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çocukluğumu hatırladım da bu tekerleme türüne benzer şiiri yazdım.Ne kadar güzel günler imiş,şimdi ki, çocuklar gibi bizim çocukluğumuz beton yığıntıların arasında geçmedi.Kekik kokan menekşe dolu,buram buram toprak kokan kırlarda bayırlarda geçti.Tabii ki böyle tabiatta yaramazlık yapılmaz da ne yapılır.Yoksa uslu durulup yan gelinip yatılır mı? Yoksa zıp zıp zıplanır mı? Taktir sevgili şiir sevenlerimindir.
TÜM YORUMLAR (1)