Gel sen dizime yat. Ben sana içinde ikimizin geçtiği uyduruk bir masal anlatayım. Belki periler gelir. Belki adları güzelleşir. Ben sana anlatayım. Nasılsa anlarsın yalanlarımı. Yüzleme sakın. Bu böyle gitsin.
Konuşan çiçeklerden bahsedebilirim sana. Yada daha büyük bir yalan söyleyerek acı yokmuş derim bundan sonra. Acı yokmuş. Canın yanar büyük yalanlarıma. Acı çokmuş. Sonra gözlerin dolar aniden, gözlerinin içinde gördüğüm suratım sular altında kalır. Nefesim kesilir. Nefretim keskin. Boğulurum nefretimin nefes darlığında. Çünkü seni ağlatan her şeyden nefret ederim. Kendim dahil iç hatlara.
Gel sen dizime yat. Ben biraz dolaşacağım. Seni kaybettiğim yerleri gezip, dersler çıkaracağım. Yokluğunun müzesi, yalnızlığımın sarayı derken en son çaresizlik kasrında oturup bir çay içerim sanki sen varmış gibi, çayı sevdiğin için. Sen yat acele etme. Zaman çok bu arafta. Nasılsa birazdan bir tren sesi alır götürür seni. Yahu hiç beklenmedik bir ıslık duyarız öteden kalkar gidersin.
Ellerinin büyüsünü bana anlat. Ellerinin hamurunu. Anlat bana ellerinin nasıl olduğunu. Hatırlamak için bile düşünmek gerek. Oysa ben aklım tarafından aldatıldım. Onu senin yokluğunun koynunda yakaladım. Hatırlamak için bile düşünmek gerek. Bana ellerini anlat. Ellerini anlatan dudaklarını anlat. Ellerini anlatan dudaklarından çıkan kelimelerin tadından bahset. Bana beni anlat. Seni nasıl terk ettiğimi. Unutacak kadar yüzsüzüm. Aşık olamayacak kadar unutkan. Yüzsüz olacak kadar aşık. Bana ellerini ver. Sen gidebilirsin.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta