Sen DUYGULARIN ESARETİNDE
SANCAĞI EN ÖNDE TAŞIMAYI DÜŞÜNEN
KORKAK BİR MÜBTELASIN
DOLDUR ULAN İÇECEM
BU KALLEŞ RUHUMU ALKOLLE TEMİZLEYECEM
İÇSEM DE SARHOŞUM İÇMESEMDE
GÜNDÜZ GECE FARKETMEZ OLDU
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta