Soldan doğru görüş alanıma giren güvercini, ufuk ile paralel çatının gökyüzü ile buluştuğu noktada kırmızı ve mavinin tonlarının çarpıştığı o incecik yeri, yatağımda sırtüstü uzanmış şeffaf perdenin ve yarı buğulu camın arkasından görebildiğim kadarı ile betimlemeye çalışıyorum yorgun olan gözlerimi bakmak istediğim yere doğru odaklamaya çalışırken.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta