Biraz Yorulduk Şiiri - Farettin Çakal

Biraz yorulduk ama değdi mi hayat buna,
Yokuş tu, düzdü demedik koşturduk olduğunca,
Kiminle çıkmıştık bilmem hayat denen yolculuğa.
Biraz yorulduk ama değdi mi hayat buna.

Biz koştukça nazlanır durmaz kaçarsın,
Bilmem şu gönlünü acep kime açarsın.
Baharı yazı bilmem, kışta bile açarsın,
Biraz yorulduk ama neden bizden kaçarsın.

Kalmadı ne ana, baba ne de yaren,
Hepsi hayal oldu haneler şimdi viran.
Yokuş değil düzde gelsen ne çıkar,
Ağardı saçlar gençlik bizden kaçar.

Meyletmedik ağaya beye bir lokma diye,
Rızkı istedik gönülden gönlümüzü bilene,
Koştukça kaçarsın nedendir bilinmez,
Hayat yoludur bu ne kadar uğraşsan değişmez.

Dönüp te bir baksan neler neler görünür,
Hayat denen tiyatro sahnelere bölünür,
Oynuyorlar oyunu yazan yazgı boyunca,
Seyredenler doymuyor bu oyunun sonunda.