Biraz Yavaşla Şiiri - Mehmet Ortaç

Sen hiç bir çiçeği kendinden geçercesine kokladın mı?

Durup şöyle 5 dakika boyunca onun güzelliğini izledin mi?

Bir deniz kenarında oturup o masmavi güzelliğe doya doya baktın mı?

Daldın mı hayallere o ufuk çizgisine bakarken?

Sana bir şey anlatmıyor mu hergün yanından geçip gittiğin ağaç?

Şöyle başını okşayıp, saçlarını doya doya kokluyor musun yavrunun?

Eşine uzun uzun bakıp “ne iyi ettim seninle evlenerek” diyor musun?

Aynada kendine bakıp, kendini bütün kusurlarınla görerek seviyor musun?

Baharın kokusu gelmiyor mu burnuna?

Kapalı bir ortamda baharın kaçıp gitmesine mi şahit oluyorsun hep?

Neden bu kadar koşuyorsun?

Nedir hayata karşı bu telaşın?

Sen koştukça zaman hızlı akacak, son gün yaklaşmayacak mı?

Göçüp gitmek mi istiyorsun bir an önce?

Doydun mu yeryüzünün bütün güzelliklerine ve nimetlerine?

Biraz yavaşla dostum…

Hiçbir şey için acele etme!

Kahvenden ya da tavşankanı çayından yudum yudum al,

İçine çek şöyle güzel bahar havasını,

Denize bak, çiçeğe bak, ağaca bak…

Tarifi mümkün olmayan hayallerin arasında kendini kaybet!

Daha fazla sev yavrunu, daha çok sarıl ona!

Hiç acele etme bu hayatı yaşamak için,

Ne olur biraz yavaşla!