Ben bir çocuğun gözlerinde korkuyu gördüğüm an dünyayı yakardım.
Ben bir çocuğun boynunu bükmesiyle gülüşü yarım kalandım.
Bir çocuğun gözyaşlarını içime akıtandım.
Baktım dünya sağır, dünya kör, bende kaleme sarıldım. Yüreğim yumuşaktır benim dilim yumuşak ama kalemim sert ve mertse bir haksızlık çığlığı vardır bilesin...
Biraz vicdan biraz vicdan hani satılmıyor ki alıp dağıtayım.
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta