Bu ufacık yaşımda,
Bir çok dert beni sardı.
Annem ve babam beni,
Yapayalnız bıraktı.
Gece sokakta yattım,
Küçücükken çalıştım.
Rahat yüzü görmedim,
Yoksulluğa alıştım.
Gözlerimde gözyaşı,
Ve acılı tebessüm.
Neşem olmaz ki benim,
Daim yanımda hüznüm.
Beni bir Allah bilir,
Bir benim gibi olan.
Başka kimse düşünmez,
Bu fani dünya yalan.
Ağlamaya mahkumum,
Ben gülmeyi unuttum,
Umut dolu günleri
Sokaklarda kuruttum.
Benim gönlüm yapayalnız,
Günlerce karnım hep aç.
Bir sıcacık yuvaya,
Biraz sevgiye muhtaç.
Kayıt Tarihi : 10.6.2010 18:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

tebrikler genç şairim Havva hanım kızım.
TÜM YORUMLAR (7)