Adım atacak oldum yüreğin, eşiğinden
Dönüp ardına dur demezsin diye vazgeçtim
Nihayetinde onca yılın hatırı vardı gözümde
Kulun kölenim biraz sev de göreyim
Beynimde kaybedişin endişesi
İçimde yorgun düşen bir çocuk buldum
Unutulmuştu sanki sevdalı bakışlar
Kulun kölenim biraz sev de göreyim
Hâlbuki savaş açmıştım korkulara
Dirayetini kaybetti direnişim
Sitemli sözlerinden darbe aldım
Kulun kölenim biraz sev de göreyim
Sevgisiz açmaz gönül çiçeğimin yaprağı
Sevgiyle yeşerecekti ömür fidanımın kökü toprağı
Maziyi anınca hep acı hatıralar anımsıyorum
Kulun kölenim biraz sev de göreyim
Hatırlar mısın ben aşktan sevdadan,
Anlamam deyişini ben hiç unutmadım
Yıllar geçtikçe cümlelerde aşkı sevgiyi söylemen
Kulun kölenim biraz sev de göreyim
İnanmak istedikçe cümlelerine
Hep o sözlerin geldi aklıma inandıramadım
Kalbim inanmak istedikçe körleşti yüreğim
Kulun kölenim biraz sev de göreyim
İnandırdım derken kalbimi hazırdı sevmeye
Elini tutmaya ellerim gözlerim hazırdı
Gözlerine dalmaya yine mazideki sen oluverdin
Kulun kölenim biraz sev de ölmeden göreyim…
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta