Biraz Sen Diye Acıktım Kadere

-Aç kalışım ezelden değildi. Senden sonra hep açtım. Açlıklarımın açısını çözemedi matematikçiler. Oysa aşk matematikseldi.
Üç harfin büyüsünde kaldım. Bir de adının her harfinde.Harfler çoğaldı.Adının elifinde sustum, açıldım aşka. Şeddelerinde kalmış bir ömür varmış yeni anladım.
Yabancı bir şarkı gibi geldi sesin.Sesi güzel, manasını bilmediğim gizemin adılıydın.
-Felsefi dansıma uygun geldi ruhunun sözsöz anlamları.Fikri bir tevazünün sırrındaydım. Sırlarla nurlar arasında Araflarımı ölçtün.

Sen bir şehrin narısın, tanelerinin alevinde başlar yolculuğum.
Sen kozmik bir görünmezsin.Gizil sırlara kaşifliğim böyle başlar.Her kadın kozmik bir yerdir, onu egzotik karaya, sonra romantik adaya çevirmek sosyal algıları açık bir erkeğin elindeydi.
-Çoşumların çerçisiydim, lirik bulutlar taşırdı sol yanım.Göğsüme yakın olmanı bekliyordu zaman.
-Saçlarını okşadığım zamanın saatiyim.Dünya o gün durup bakardı, bu romantik seyri. Yıldızlar ışıltısını kadınsal ışıltına sunardı.Nemlilik sevinçten ıslanan gözlerine teslim olurdu.Buhurun, buhunun, isimsiz sevinişin eriyişinde bulurdum seni.

*Belki kırmızı rengin başlangıcındaydı dudaklarının sözsöz tadı.Bir öpüşme mevsimiydin; ama tadı bir ömre sıcak kalırdı.

-Ruhunun ayaz gecelerinde ilginle ısıtırdın. Şefkatine sığınmış yavru bir aslan gibiydim. Pençelerimi unutmamış yüzün vardı.

-Çok deniz büyüttüm yüreğinde, çok dalga besledim algılarımda. Olguların berraklarında çocukluğun kadar temiz bir gelecek sundum.
-
Suçsuzdu âşk. Kaderine yazılmış ömrümün hayat ütücüsüydüm. Demek çift iz bırakmak erkeklikten kalma.
-Erkekler iyi ütü yapmaz sevgilim.Egolar, hazlar,amaçlar, doyumsuzluklar…varken çift izler,aşk çiftlerinin yaşam elbisesinde çift izler hep olurdu.
-İhanetin başkentiydi erkek.

-Bazı âşıkların yerini, bazı yerlerin yarini, bazı yarların yerini dolduramazdı hiçbir şey.Şimdi vadesi dolmuş bir hesabın sonu gibi değilim.
-Kendim gibi sevdim seni.Toplumun ,çevrenin, gelişmekte olan ülkemin kirlettiği bilinçaltı filtremin ürettiği tavırlar, algılar, duruşlar,karakterler karışığıyım.
-Gelişmekte olan ülkenin arifi olsam da bilinçaltımı zehirleyen gerçeğin, zehrin, bozuk algıların, küflenmiş olguların, içi boş izmlerin gölgesinde beslenmiş bir yürek deniziyim.
-Fabrika artıklarını gönül denizimize atan çıkarcı sülüklerin derin vatanındayız sevgilim.
-Ben kendim olmaya gidiyorum.Yüreğim artık vatanım, ben oradayım, sen olmasan da.

Işıktan, güzellikten, iyilikten, güzel niyetlerden, sosyalleşmiş karakterden, kaliteli bir dünyam var.
-Muazzam bir hal; ama sen bu kentimin azasıydın, ben sevdamıza muhtar.Şimdi kendime dönüşlerin mührünü vururken, tutkusal dünyam sen nerdesin?

- Kozmik orkestranın şefiyim.Senli düşleri besteledim.Seni çalan sözlerin içinde kendimi çalıyorum.Çalgı da, söz de içsel göz de sensin.
Bu orkestranın ritmi senle başlar, benle devam eder, seni çok seven benle biter.Bu benlik, egolardan arınmış, yüreği arıtılmış, yalnız sana volkanik özlem okyanusu gibi.

-Her enstrüman dilsiz sözlerini söyler.Her söylem kendini bulmanın sesi.Sözsüz; ama sözleri ağlatan musikinin icrasıydı bu gönül çalınışım.
Bir uyumlanma, uyanış, umut denklemiydi,seni severek , söyleyerek, okuyarak yaşamak.

şefkatini tatmamış gecelerimi hecelesin ilgin
felsefi dansımı görsün, gün görmüş özlemlerin
ilk kez sözlerle dans eden adamın kollarında kal
anlamın gözlerinde kaybol
sözlerimiz dudak dudağa gelsin
öp beni okumak kadar, sevmek kadar