Biraz Sarı Şiiri - Mahsum Geyik

Bugün içimde bir korku...
Bir ürperti var sanki.
İçindeyim büsbütün korku çeperinin.
Kaybetme korkusu sarıyor,
Sarıldıkça küçülüyorum büyüklüğün içinde.
Dört yanımda çevrili ayrılık duvarı,
Kitabım,
Aynam sarı...
Bu sarı...
Hüzün,
Ayrılık,
Ve sensizliğin sarısı...
Bu bir itiraf 'korkuyorum'
Korkuyorum...
Aklımda,fikrimde,
Gözümde,dilimde,
Nefsimdeki hiçliğinde...
Seni sevmekten,
Sende bitmekten...
Korkuyorum...
Seni;
Diliyor,
İstiyor,
Seviyor...
'Korkuyorum'
Kutsal bir mabet gibi
Katıksız bir dua gibi
Mübarek bir söz gibi...
Seviyorum...
Yanmaktayım.
Sarı korkuluklarla çevrili bir yangın...
Yanıyorum ki alevler bile baygın.
İbrahimse dayandı.
Ama alevler sarı...
Gün batımı,
Ufuk çizgisi,
Ayrılık sarısından bir hüzün...
Giymiş asuman en güzel sarı elbiseyi.
Tuzlu bir keder sarmış.
Umutlarsa kararmış.
Her taraf sarı...
Gökkuşağı rengarenk,
Her türlü sarı mevcut;
Yalnızlık,
Sensizlik,
Hatta koyu ölüm sarısı da...
Ciğerlerimde bir sarılık;
Ölüm gibi,katran kıvamında...
Uçsuz buçaksız iklimler gibi,
Çırıl çıplak bir hazan gibi...
Ben mi? ...
Bir avuç sarı...