Biraz Ondan Biraz Bundan

Bir şiir yazdım
Bir güneşe baktım
Eski günler aklıma geldi
Düşündükçe efkarlandım
Günler mi vefasız biz mi kararsızım
Çabucak geçti mutlu günler
Hepimiz arkasından bakakaldık
Tedirginlik ve sessizlik
Bir süre sardı bedenimi
Aklım yoksul kaldı bu yıllara
Ben mi unuttum yoksa öğrenmedim mi?
Bilemedim sadece sustum
Rutin günler ve mis gibi koku
Elimde olan sadece şiir defterim
Bir acemi yazar ve birkaç şiir
Ne işe yarar dostlarım
Tutturdum bir türkü çayla beraber
Masmavi gökyüzü sapsarı güneş ışıkları
Çok çabuk geçti yine akşam oldu
Biraz sustum geceye anlasana halimi
Kararma artık bir gün olsa da ferahlasa içim
Yoksulum bir garip fukara gibi sade ve süssüz
Alışık değildim mutluluğa ve ayrılığa
Ansızın gelirdi mutsuzluk ve ayrılık
Baş edemedim onlarla epeyce
Bir kaç inilti birazda küfür var aklımda
Düşünceler içimden geçiyor kafama basıyorlar
Uyku dolu geceler uykusuz geçiyor artık
Delikanlı değilim artık sadece deliyim
Alt üst olmuş bir devranın son dönemindeyim
Bu esrarengiz günler bir şaka olmalı
Ayrıntıya girmeye gerek var mı sanki
Bunaldım işte yazıyorum oradan buradan
Gülemiyorum ustam eskisi gibi
Bu konuda fikrim bile yok artık karamsarım
Tüm bunlar olurken tıngır mıngır hayatım
Dışarda çocuklar ve biraz bağırış
Odam darma dağınık ve tuhaf
Işıklar giriyor sağdan soldan
Bir ses bir soluk ararken etraftan
Yine kalıyorum yalnız başıma
Kocakarı planları yapıyorum artık
Cebimde az para ve yanımda çok dert
Sigaramı sarıyorum zevkle
Kalemim keskin ve gücüm az nedense?
Bilmiyorum ustam ama yavaş yavaş gidiyorum
Kutlu bir mutluluk ararken yine kayıp düşlerdeyim
Hakikati ararken kendimi süperman sanıyorum
Ama sonuçlar içimi karartıyor
Biliyor musun artık yazamıyorum
Nedeni nedir bilemiyorum
Ustam ben gezgin biri değilim dar bir odanın içindeyim
Ne güneşi görebildim ne yazılanı
Ben tasvir edemiyorum artık
Kırık bir mobilya ve birkaç resim arasında
Tozlar uçuşuyor sanki bir virüs gibi
Fakirlik ve umutsuzluk en büyük zenginliğim
Bilemiyorum usta kaderim mi bu?
Sevemiyorum mesela eski gibi
Onsuz geçen günler onlarca yıl olmuş
Ivır zıvır hayatımda birkaç iyi şey olursa ne ala
Ama o bile olmuyor bazen usta
Cebimde bir sigara parası ve günlerce giden bir kalem
Silgim bitmiş yanlışlarım onu sindirmiş
Uykulu bir sarhoş gibi viraneyim
Dediklerim saçma aklım ise firarda
Arıyorum işte bazı şeyleri hak ve hakikati
Bulamıyorum bazen ney sesi huzur veriyor bana
Dinliyorum saatlerce bir şeyler parlıyor içimde
Arıyorum arıyorum ama bulamıyorum usta
Ne cevherler geldi geçti dünyadan
Hiçbirinden yok gibi haberim
Kendi halinde takılmak olmuş benim rutinim
Öfke,sinir birazda kaygı var içimde
Ne olacak bu gelecek nereye varacak diye
Kaygılarım kelimelere sığmıyor
Acaba acaba ve yine acaba
Sinirlerim bu anlamsızlığa
Anlam veremiyorum öfkeleniyorum
Meyhaneler çare değil biliyorum
Sır gibi sakladığım çarelerimde yok içimde
Beni avutan güzel günler çok geride
Gelecekten umudum yok bir rüya görsem diyorum
Eskilerden bir parça saç teline bile razıyım
Yeniler bize hayır getirmedi ustam
Bir şarkı tuttursam da geçse günler diyorum
Bazen sır gibi saklıyorum hüznümü
Bazen aklım firari bir yoksulluk içinde
Paranoyak olmuş düşüncelerim güvenmiyorum kimseye
Açılamıyorum kimseye ustam anlıyor musun?
Kalemim bile yadırgıyor bu divanelik nedir diye
Onu da anlıyorum ama anlatamıyorum ustam
Sırtım kambur oldu orta yaşlarımda
Demir kilit gibi ağzım suskun
Konuşmuyor ne yapsam açılmıyor sımsıkı
Göbeğim salmış gidiyor gören acıyor bazen
Ruhani ve manevi bir ilaç lazım sanki
Bilemiyorum ustam hasta gibiyim bu ara
Bazı ilaçlar kullanıyorum ama faydası devede kulak
Güldürmeye ve yaşatmaya yetmiyor ustam
Gönül arıyor başka başka şeyleri
Ama onları da bulamıyorum
Düğmelerim kopuk üstüm başım dağınık
Bağlanmamış bir ayakkabı ve dağınık saç,sakal
Bazen gelmiyor içimden yaşamak
Ama şiirler anlam veriyor hayatıma
Bir kuş bir kedi gülümsetiyor beni
Bazen güzel güller ve papatyalar
Her şeye rağmen gelen bahar ve yaz
Özeniyorum ve imreniyorum
Bu sadıklığa ve inanmışlığa hayran kalıyorum
Yaza yemin etmiş bir bahar
Bahardan söz almış bir yaz
Ardı ardına geliyor her sene
Vazgeçmiyorlar birbirinden imreniyorum böylesine
Ben yaz ortasında bir kışım
Bembeyaz ve kalın bir örtü gibi duygularımı örtüyorum
Kapatıyorum beynimi susturuyorum
Bir bahar şenliği varken dışarıda ben yine karamsarım yalnızca
Gittikçe açılıyorum ustam işte sana
Anlıyorsun belki beni usta
Hayatım dile gelip bazen
Ne yapıyorsun diyor adeta
En azından topla kendini bir şiir yaz diyor
Bazen bir resme bak ve mutlu ol diyor
Hayat yaşamaya değer sağlığına dikkat et diyor
Çok yeme mesela çok uyuma diyor
Dinlemiyorum yine de onu çoğu zaman
O da kızıyor bana
Ama buyum diyorum ona gelmez elimden
Şiir alime resim ressama yaraşır
Bize gelmez diyorum
Yanlışım usta biliyorum
Soylu bir hayat değilsin ama yüce gönüllü ol diyor hayat
Onu da beceremiyorum
Durduramıyorum yıkıntılı enkaz hayatımı
Yazıyorum işte ustam anlayana
Biraz melankoli biraz şizofreni
Her türlü yazıyorum
Ve asıl ben yazmayana şaşıyorum
Delikanlı zamanlarım gözüme geliyor
Sen bitmişsin diyorum kendime
Evet geliyor ecel biraz daha yakın ama
İnsan dizlerinin üstünde ölmeli diyorum kendime
Yaşlıyım artık ustam kadehler son şerefe kalkıyor
Bu trenin vakti geçti geçiyor artık
Bazen diyorum ki
Benden bu kadar...