Biraz önce okul bahçesinde çocukluğumu yaşadım
Çocukların yere çizdikleri oyunu o güne taşındım
Baktım yıllar geçmiş ama sistem hep aynı şaşırdım
Kişiler değişmiş ben o günü aynı oyunu oynardım
Nasılda güzel zıplıyorlar,çevresinde kimseyi görmüyor
Kendi dünyaları odaklanmışlar oyuna etrafı hissetmiyor
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta