Adının adıma düştüğü yerden
Adınla başlıyorum
Her yangının sönüşünden kalan kül
Beni uzat varlığın hararetine
Bu yol yorgunluğu bu kristal gece
Serinliği bahçenin sükuneti çiçeğin
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
