Gecenin ruhuna Hûû
Geçtim yağmurlar boyu yollardan
Gri yollardan yeşil yollardan
Kararmış bir köprüden
Islak otlar içinden
Döndüm
Dönen her şeyle
Kondum
Kalbinin kalbime
Mühürlendiği yere
Adını adımla birlikte anmayalı
Üçyüzbin yıl oldu
Adınla kıvanıyorum Hay !
Gecenin ezasından ecza
Karanlık uğultusundan felah bularak
Kavramak kadavrasını biçip dikerek
Gölgemi hiç ederek yokluğun aynasında
Adını adımla birlikte yazmayalı
Üçyüzbin yıl oldu
Korkunun kıvrımından
Haşyetin geniş yoluna
İncirden nardan nurdan
Kemaline aklın
Cahil bir hayalet gibi karşılıyorum
Sesinin kusursuz titreşimini
Adını adımla birlikte koymayalı
Üçyüzbin yıl oldu
Ekinler ıslak
Yağmur rahvan
Korusun ruhumuzu
Bilmenin ritmik tonu
Kederin hüzünle karıştığı
Bu berrak bu soğuk
Bu kuşsuz gecede
Yok sayıp var saydıklarımı
Adını adımın yanına yazıp
Adınla bitiriyorum
Eş-Şekûr
Şükrü ÖzmenKayıt Tarihi : 21.11.2024 19:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şükrü Özmen](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/11/21/biraz-olum-15.jpg)
ruhumun kıvrımlarında bir yalnızlık belirtisi
yok sayıp kederi ve hüznü demlemeyi
dağların bilmecesini yok sayıp
yaprağın düşmesini
sonsuzluğa öykünüyorum
TÜM YORUMLAR (3)