Songüzü kovalıyorsun yine akşamın bu saatinde. Evinin önünde duraksamışım. Etraf sessiz. Bir kedi yalnızlığında sokulmak istiyorum bahçene. Okşanmak istiyor perişanlığım. Yakınlarda bir yerlerde siren sesi duyulunca nasıl irkilmişim! Toparlan, dedim kendime. Yukarı başımı kaldırıp bakmaya cesaretim yoktu. Ayaklarım sürüye sürüye uzaklaşıyordum. Geriye dilekleri bırakıyordum, ikimizin yalnızlığı olan! Geri dönen belki sen belki ben olursam yeniden kaybolmayalım, diyerek bir bir bırakıyorum umutlarımızı! Kıyamazsın sen biriktirdiğimiz umutların kaybolmasına! Gel, ya da gel...
Biraz olsun ağla!
Kayıt Tarihi : 24.8.2019 19:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Umut...
