Biraz Öfke Biraz Sitem Şiiri - Gül Kabac ...

Adını yine söylemeyeceğim.
Çünkü adın bir hece,
ama bıraktığın yara
koca bir ömür kadar uzun.
Seni sevmek kolaydı,
Zor olan kendimi senden söküp çıkaramamak.

Ben seni,
kendimi bile unutarak sevdim.
Sen ise
Bende bıraktığın boşluğu bile duymadan gittin.

Ne sitemim var sana,
Ne de bedduam.
Ama içimde bir ateş yanıyor hâlâ:
Yakmıyor artık,
Bildiğin gibi…
Aydınlatıyor beni.

Evet, gittin.
Evet, ben kaldım.
Ve evet,
Yine de hiçbir güç
Bana seni kötülemeyi öğretmedi.

Çünkü biliyorum:
Bazı aşklar biter,
Bazı aşıklar bitmez.
Ben bitmeyen tarafta kaldım.
Sen ise adını bile söyleyemediğim
bir imkânsızlık olarak
yerleştin kalbime.

Kırıldım mı?
Evet.
Unutur muyum?
Hayır.
Affettim mi?
Kaderin dilini bilmeyenlere anlatılmaz bu…

Ama bil ki:
Seni sevmek
Yenilgi değildi.
Bir insanın
Kalbinin hâlâ çalıştığını kanıtlayan
En büyük mucizeydi.

Ve ben,
o mucizenin küllerinden
kendime yeniden doğuyorum şimdi.

Senin adını hâlâ söylemiyorum.
Çünkü söyleyince küçülüyor,
susunca büyüyor içimde.
Ben seni
sustuğum yerden seviyorum artık
Huzurla değil ama
Onurumla.