---
Ey yerlerin bin kat altından,
Mele-i alâ ya uzanan,
Her şeyin hükümdarı,
Söyle, bileyim,
Ki mutmain olsun nefs,
Söyle ki delirmeyeyim,
Gayr-ı dilenmeyeyim,
Teselli.
Öğret bana soru sormayı,
Öyle bir diyeyim ki,
Arşından in ve et dağa tecelli.
Ağyar olsun dilim,
Bin ahı temizlesin,
Tövbe diyeyim.
O yaz,
Damarlara fahişe hülyalar enjekte,
Ay'ın güzelliğinden kilometrelerce yürünen yolun sıcaklığı,
Bisikletin kilidinden başlayıp şehri tutuşturan heyecan,
Bedeni titreten o tını ve sorular.
Umudumuz Meva’da mı?
Firdevs’de mi yoksa? Naim’de mi?
Bilinç memnun dönüşmekten,
Fakat çağla'ya ve çakır olana tutkulu,
Beyhude ve keyd'siz.
En tenha gece de apansız alevler,
Bir ağlayabilsem ne güzel uyuruz şimdi.
---
6.4.25
Kayıt Tarihi : 6.4.2025 21:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!