anımsamakla meşkul bir yaratılışın
smokini içinde insan
uçurumun kenarına geldiğinde
kimseciklerin
olmadığı bir evreni yakalar
güneş güneşe aittir
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
kİ uçurumun caydırıcılığı bir kez keşfedilmiş ise İNSAN derisinin altında ahlakı TERS-YÜZ eder ve yaşamı gülümsemesinin altında er geç bir gözyaşı mezbahasının sunağına ikiyüzlülüğüyle bekçilik eder.
BU DA ŞEYTANIN İNSANA BAHŞETTİĞİ KAOS GÜDÜSÜNÜ SABIRLA ZAPTETMENİN FAZİLETİDİR!
'ateşe yürüyen akreplerin hikayesi'..yeterince' net'
şiirden şiir doğuran el haklı belki de..
'o zaten hükmedenin kendisidir '
Deli çocuk, seracettin
sanmayın zır deli, o akıllı deli.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta