Biraz Güleyim Şiiri - Faris Özyıldırım

O yurt edindiğin baykuş yuvası
Düzmeyi bırak da biraz güleyim
Dudağının rengi sevda davası
Büzmeyi bırak da biraz güleyim

Sevenin mekanı aydan aşağı
Azığı bir tutam sevgi başağı
Kalbinin esiri garip uşağı
Ezmeyi bırak da biraz güleyim

Gelecektin hani saat sen kala
Mevsimler üşüyor yalnızım hâlâ
Avare bülbülle sen daldan dala
Gezmeyi bırak da biraz güleyim

Dağların başında taş da olurum
Divane dolanan baş da olurum
Bulutun gözünde yaş da olurum
Süzmeyi bırak da biraz güleyim

Leyla’nın peşinde mecnun çöllerde
Yalnız sabah olmaz gurbet ellerde
Şaşkın ördek gibi yaban göllerde
Yüzmeyi bırak da biraz güleyim