Şimdi biraz daha uzaklardasın
Hayalimin doruğunda
Bana öğrettiğin yakınlık gibi değil artık.
Gittin, ellerini
Camdan sallayarak
Uzaktın,
Şimdi biraz daha uzaklardasın.
Bir elim cebimde seni uğurladım.
İçinde, ufak bir yumruk yapıp
Dişlerimin arasından gidişini seyreden
Bir sokak sesiydi kulağıma fişlenen.
Ellerim son kez gördü, gelsen de eskiden kalma olmayacaktı.
Gittim boynum kimsesizler gibi eğik,
Elime aldığım sigaranın hafifliğiydi beni yoran
Sigaramı yakıp, önümden giden sana baktım.
Şimdi biraz daha uzaklardasın.
Yıldırım gibi koşmak geldi içimden
Yetişirdim, yetişmeliydim…
Bir maraton gibi koştum biraz daha yakın olmak için.
Nafile bedenim soluk soluğa kaldı.
Sigaram külüne beni de aldı.
Ben meğer kendimi yakmışım.
Umudumu yakmışım sana olan umudumu.
Şimdi biraz daha uzaklardasın.
Yetişemediğimi anlamış, gözlerime kaçan dumandan ağlarken
Dizlerimin dermanına yalvarmıştım.
Beni biraz daha hızlı yapsaydınız.
Bu elinizdeydi diye.
Son umut kokulu sözlerimi çınlayan kulaklarımda duydum.
Sevmek bumudur diyen dillere cevaptı.
Şimdi biraz daha uzaklardasın.
Gitmekle kalmadın, biraz daha gittin.
Uzaklar yetmedi biraz daha uzaklardaydın şimdi.
Çürük bir tahtaya çakılmış çivi gibi,
Yağmura hapsoldum şişen ayaklarım uzaktaki sana hapsoldu.
Gittim, sonra geri geldim, nöbetteydim.
Hurdalıkta eski bir araba ağladığım sana şahit.
Gitmekte bir sonraki gelmeye…
Şimdi uzaklardaki sen bana yakın bir yerden selam söylesin.
Biraz daha gitmeden gelmelisin…
Kayıt Tarihi : 7.12.2006 09:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
