"Gelmeyeceğini Bile Bile"
Gelmeyeceğini bile bile
her sabah seni bekliyorum,
eski bir alışkanlık değil bu,
bir umudun enkazında kalakalmışlığım.
Sesin yok…
Yüzün, rüyaların paslı aynasında.
Dokunamıyorum hiçbir hatırana,
sadece içimden geçiyorsun—
her seferinde biraz daha eksilterek beni…
Sen gittiğinden beri
zaman yürümüyor, sürünüyor.
Saatler yokuş,
günler dizimde derman bırakmıyor.
Biri adını sorsa susuyorum,
çünkü her harfinde ayrı bir sızı var.
Biri seni unutsam diyor,
unutmak…
bir ölüm biçimi gibi geliyor artık.
Ellerin yok,
ama hâlâ ellerimde tenin.
Gözlerin yok,
ama bakışların hâlâ kalbimdeki kırık cam.
Ben seni…
en çok yokluğunda seviyorum belki.
Çünkü ne zaman yok olsan,
ben biraz daha sen oluyorum içimde.
Kayıt Tarihi : 17.7.2025 19:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!