Ufak bir buğudur, sana dokunamadan sevmek..
Birikmişliklerim de vardır elbet, sana olan ne varsa..
Biraz daha ağırlaşır; yatağıma giremiyorum Veronika..
Bir kadının sabaha karşı kasıklarında ölürüm..
Cahildim kadınlığına, yara açılırken..
Söyle bakalım Veronika, kaç orospuyu daha ağlattın..
Saçlarında çok mavi, özlemeyecek kadar hatırlarım.
Maviyi kim unutmuş, kim unutmuş denizi..
Kayıt Tarihi : 17.4.2013 20:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!