Biraz Da Şair Oldum Diyedir Bu Yakarış

1. Bab: Tarih tek şahittir ve aslen...

Bütün bu dünyanın oluşunu gördüm
Neden yaratıldı insan şahidim
Neden sürüldü bu boş diyara
Ki aşk yeterince uygun bir gerekçedir
Gerçekleri bırakıp aslına bakınca

Neden öldürdü insan kendini
Ve göremedi hiçbir zaman kendini
Biliyorum çünkü oradaydım
Biliyorum çünkü ben de ölmüştüm
Her insan doğduğunda

Yeterince mavi imiş gözleri tanrının
Göğe yerleştiği için midir nedir
Neden kaldırıldı başını insan biliyorum
Neden isyan etti şeytan
Ki göğe ulaşmak benim için
Sadece rasyonel bir gerekçedir

Bendim gemileri limanları yakan
İnsanları aşk diye birbirine tutuşturan
Yazmak içindi sadece bu haset
Bendim o büyük savaşları çıkaran
Ve kendini tarihe onların kurbanı yazdıran
Bendim kızıllığında bir güneşin
Bir kadının kızıllığına vurulan

Hitler bendim, Freud bendim
Bendim Marx, bendim Fatih
Tarihe dokundum durmadan
Kelimeler ile insanları işledim
İnce ince dünyaya

2.Bab: ve şair haykırmalı, sessizce…

Ki ölüm aslına en uygun yakarıştır
Dokunma ellerime mürekkep bulaşmış
İki sapa yol açıp sana geleceğim şimdi
Saçlarına tokalar bulacağım
Gökkuşağı gibi ince
Ve onların bulmak için güneşli kentlerde
Yağmurlar yağdıracağım
Acılarımı kullanarak

İkimizde maviyiz şimdi iki ucu gibi yalnızlığın
Sen gök gibi tanrıyı saklıyorsun içinde
Bense derinimde denizler gibi karanlıkları
Tutup ellerini parçalıyoruz aramızda kalanları
Kıyamet umurumuzda değil bizim dışımızda
Çünkü dünya yalnızca iki kişi yaşasın diye yaratıldı
İki sapa yol açıp sana geleceğim şimdi
Çünkü kaderimizi çizeceğiz birer yolla
Çünkü iki kişiyiz yalnızca bu dünyada

3. Bab: kayıt: şair şiiri terk ediyor, şiir olsun diyedir…

Ondurmaz sevdaları donduran bendim içimde
Ki bir iz bıraksın diyedir
Yeterince karanlık ise gök
Yalnızlığa uygun bir mabettir
Yalnızlık ise hüzne gebe

Ah hüzün ayrık çocuğu sevmenin
Belki de olmalı manası hüznün
Ya da bulunmalı
Ya da aranmalı
Gerekçeler sunarak

Yüreğimde garip bir duygu var
Anlatmak isteniyor durmadan
Sanki bir çocuk gibi neşeli
Ya da yaşlı gibi görmüş
Şu dünyanın bütün dertlerini
Ne denebilir biliyorum
Eskiler de bir isim koymuş alçakça
İşte kara sevda;

Geceden kara
Ve kara kadar gece
Bitmiyor bu sevda
Bitmiyor bu işkence