Biraz Da Kendime... Şiiri - Seçil Karagöz

Elbet bir gün bu âlemden sen de göçüp gideceksin,
Varlığının kıymetini belki hiç bilmeyeceksin;
Yalnız şunu iyi belle: Sen değil, sana verdiler
Daniskasını zararın, ardından da hep yerdiler...

İyi niyetli ve içten olman sanki suçmuş gibi
Yaklaşamadılar sana, hiç çekemediler seni;
Bildiğini iyi bilen, bilmediğini öğrenen,
Değer verip sayan seven, sensin bir şeyler öğreten...

Seni senden ne almaya, ne de çalmaya güç yeter;
İnsan hâli, belli olmaz; niyetler beter mi beter...
Kaygıyla, hem de kuşkuyla baktığında güven duyman
Hayli güçtür, istesen de, huzur bulman, mutlu olman...

Oldukları gibi kabul ederek yaklaşmalısın
İnsanlara ve her şeye; her hâle alışmalısın...
Elbet iyi bilirsin ki en kusursuz sen değilsin;
Amaç iyi, doğru, güzel; haddini de pek bilirsin...

Bilerek yanlış yapmaktan sakınan ve yanlışını
Düzeltmekten kaçınmayan, has hâliyle meramını
Açıklayan yine sensin; mutlak anlayanlar çıkar
Bir gün, boş ver, keyfine bak; fazla efkâr seni yıkar...

‘Mayıs, 2007’