Biraz da Gece Dinlesin Beni

Eyy, rengine üzüm suyu verdiğim gece…
Sessizliğini dinledim,
kafamda dolu dizgin
sarhoşluğu bezgin dertlerimle.

Şimdi sıra sende:
Biraz da gece dinlesin beni
çakırkeyf sessizliğimde.

Dingin…
Maviden dönmüş,
karaya çalmış gökyüzü;
çiy, dipsiz,
alabildiğine sessiz.

Yıldızlar bile saklanmış kuytularına,
bakmaya korkar olmuş sevdalısına.

Eyy, sessizliğine üzüm suyu verdiğim gece…
Alabildiğine sarhoş ol,
ol ki haykırayım dolu dizgin.

Biraz da gece dinlesin beni:
İçimdeki öfkeyi…
Sen, sevdaların karası,
ölümüne beklersin gün doğumunu.

Ne kuşun kanadı arar seni,
ne güneşin sıcağı…

Oysa ben!
Zemheri karanlığında yanarım;
acıyla, kederle, hasretle…
Yanarım ölümüne,
çaresiz,
sessiz.

Eyy, sessizliğine üzüm suyu verdiğim gece…
Ben derdimle sarhoşum,
dertlerimden nahoşum.

Hep ben seni dinledim;
biraz da sen dinle beni.

Hazır gün doğumu gelmeden,
hazır ateş içime gömülmeden…