Biraz da Ben Oturayım Bahtın Gülen Tahtına

Biraz da benim kahrımı çeksin bu hayat,
Biraz da ben dökeyim eteğimde ki taşları.
Bugün ben yaklaştırmayayım yanıma hüzünleri,
Bugün ben elimin tersiyle iteyim yorgunlukları.
Tuz bastığım yaraları konuşturayım,
İçimde hâlâ sıcacık duran volkanı harlayayım.
Ve inadına bir şarkı tutturayım,
İçinde hasretin hayal kırıklığının olmadığı.
İçime bastırdığım duyguların demlenmiş efkarıyla.
Doyasıya bağırayım, katıla katıla ağlayayım.
Hasretini çektiğim ne varsa.
Biraz da kendim için düşeyim leylaklar açmış yollara.
Nasıl olsa birgün gözlerim açılmayacak gün doğumuna,
Nasıl olsa bütün dertlerden sıyrılacağım dilim bağlandığında.
Bugün de ben çalayım hayatın benden esirgediğini,
Biraz da bol kepçe ben harcayayım
Hâlâ bitmemiş ömür sermayemden,
Biraz da ben oturayım bahtın gülen tahtına,
Bugünümden umutlu yarınımı hiç dert etmeden.....
Döndü Dülger