Biraz buruk ses Şiiri - Ömer Yıldız 5

Ferhat sanki çokmu,
Hevesliydi,
Dağları delmeye,
Şirini için değilmiydi,

Mecnunun işimi yoktu,
Yolu çöllere düştü,
Leyla gurur duyuyordu,
Çölde yürüyen aşkı vardı,

Bir aşık veysel vardı
Amaydı ama,
Gönül aşığıydı,
İçinden dökülen özü vardı,

Ya şairlere ne demeli,
Gönülden yazar,
Özden yazar,
Ne kışı var ne yazı,
Ne dağı var nede çölü,
Kimse bilmez içindeki,
Hzünü sevinci acıyı,