Biraz Benden Şiiri - Kaan Kantekin

Şimdi düşünüyorum da ben hiç sevmemişim.
Biraz hoşlanıp, sonra nefret etmişim.
İnsanlara hiç güvenmemişim,
onlara hoşgörüyle bakmamışım.
Gerçi hala öyle.
Neden bilmiyorum.
Belki de çok incittikleri içindir.
Ne zaman sevsem, biraz mest olsam;
bunlar hep bir mazeret bulmuşlar.
Metanetli ol dedi birkaç kişi.
Deniyorum, hangi tanrıya inanıyorsan;
hangisi seni yarattıysa,
hangisi bedenine ruh bahşettiyse,
canını hangisi alacaksa ona yemin olsun,
denedim.
Ama artık yorgun hissediyorum,
biraz da kırgın elbette.
Aşıkta oldum(herhalde) birkaç sefer,
tabii benim deyimimle.
Hep bir bahaneleri vardı bunların.
Hiçbiri çirkinsin,
ukalasın,
bencilsin demedi ama başka bir şey buldular.
Beni benden daha fazla tanıyorlarmış.
Benim sevdiklerimi, önemsediklerimi biliyorlarmış.
Soruyorum bende haliyle,
“nedir?” diye.
Ama mantıklı bir cevap bulamadım.
Kendimden soğudum,
başkalarının eliyle.
Üzülüyorum.
Sanıyorum,
küseceğim kendime.
Kalacağım öyle.