Biraz Beklesin Şiiri - Gülden Işık

Biraz Beklesin

bugün kendime denk geldim
mutfakta, yarı uykulu halde
cezveyi elime almışım ama su koymayı unutmuşum
klasik...
kahvenin yanık kokusu değil, dalgınlık kokuyorum
biraz yalnız, biraz geç kalmış
sabahtayım ama ruh hâlim akşamda
perdeler yarı açık
dışarıda kuşlar ertelemedikleri ödevini yapıyor
ötüşüyorlar
ben hâlâ sabaha alışamamışım
güneş gülümsemeye çalışıyor
ben “bugünlük pas” diyorum
bendeniz sade, kahve gibi...
filtre yok, katkı yok ama tortu bol
duygular hâlâ karışmamış
üstte geziyor biraz
karıştırmaya da üşeniyorum
üzerimde sevdiğim, formunu kaybetmiş bir tişört
saçlar toplanmamış, dağınık biraz
bugün “güzel görünmeme” günü ilan ettim
istediğim fark etmiyor zaten.
çay mı kahve mi tartışması,
yine kazananı olmayan bir maç gibi sürdü
sonra pes ettim
çay kazandı.
kokusunda çocukluk var, belki o yüzden.
kahvaltı yapmadım
telefon sessizde
çünkü kimseye anlatmak istemiyorum iyi olmadığımı
“iyiyim” demek fazla yalan geliyor
bugün mesai dışıyım
dışarıda hayat yine aceleyle geçiyor.
herkes bir yere yetişiyor,
ama kimse hayaline varamıyor.
insanlar konuşuyor,
ama kimse kimseyi duymuyor.
herkes “haklı”
herkes “yorulmuş”
herkes “özel.”
ben sadece sıradan kalmaya çalışıyorum;
çünkü orası en gerçek yer.
çay bitti, defter açıldı
birkaç satır yazdım, sonra sildim
bazen kelimeler bile fazla geliyor
bugün öyküm böyle işte;
başında kahve var, sonunda çay
arasında da ben.
ve günaydın… uyanabilenlere
hâlâ hissetmeye cesareti olanlara.
bugün hayatla değil,
sadece kaynayan suyla başa çıkabildim.
olsun
o da bir şey...
iş güç biraz beklesin.