Biraz Bekleseydin Şiiri - Sevinç İnal

Ben sana taptığım gün sen vazgeçtin Tanrılıktan
Mabedinde yarım kaldım dualarım
Ben şaşırdım, ben ezildim, ben ortada kaldım
Firarının zulmüyle yandı bulutlar
Ben kavruldum, ben dağıldım, ben ağladım
İlahsız kalmıştı aşkım kopan ağaçtı dayandığım
Ne kadar aradım seni bir bilsen
Bilsen ne kadar dolaştım gökyüzünde
Meleklerin bile gözü yaşlı, gitti dediler bana, gitti..
Sahte renkler içinde gökkuşağı bulutlar kederli
Ben mahzun, ben kimsesiz, ben yitik, ağlamaklı
Biraz bekleseydin, biraz daha kalsaydın
Nasılsa ölecektik, ölümden sonra nasılsa olacaktı ayrılık
Seni sevdiğim gün vazgeçtin sevgimden
Sanki sek votkaydı içtiğim
Ben çarpıldım, ben sarhoş, ben ayılamadım
Günah denizine savruldum
Sanki cehennemi bir ateş yaladı bedenimi
Öyle vuruldum ki, ben çöl, ben alev
Ben sahranın ortasında kaldım
Bekleseydin keşke, kalsaydın biraz daha
Nasılsa ölecektik
Ayrılacaktık nasılsa ölümden sonra biz...