Biraz Aşktan Biraz Düşten

Karıştırıyor falan da değildik biliyor musun ;kaşla göz arasında geceyle gündüzün yerlerini değiştirerek kandırmışlardı bizi.
El fenerleriyle yola çıkmaktan korkar olmuştuk.Yerin altındaki bazı kentleri yok etmişlerdi çünkü.
Adressiz bir yere doğru gidiyorduk.Evlerinden edildiklerine yanıyordu yıldızlar.İşimiz gücümüz sözcük yontmaktı durmadan.
Bulutların kaşıntısının neden kaynaklandığını bir türlü çözemiyorduk.
Aldanmaktan korkuyor muyduk ayaklarımıza rüzgarın dolandığı saatlerde?
Sular ayıklandıkça erken gelir sanıyorduk trenleri…

O akşamı hiç unutamadık.
Birbirimizi nasıl da yarımlamıştık.Türettiğimiz sözcüklerle onarıyorduk birbirimizi.
Serserilerin gösterilerine hibe edilen sokaklarda ne işimiz olurdu adımlarımızın.
Omuz omuza vuruştuklarını söylediler tüm turuncuların.
Tanıklık etmemek için bağladık birbirimizin gözlerini.

Gölgelerimizin yansıdığı her yere barikatlar kuruluyordu.
Zanlılar bizmişiz sanki,uslu durmayan yeni yetmelerdenmişiz sanarak suçüstü yapmak istiyorlarmış meğer.Yankısını bozmak için uğraşıyorlardı gecede söylediğimiz şarkıların.

Çekip gidiyorduk fısıltılarımızı omuzlayarak renklerin alınıp satılmadığı başka yurtlara…
Hiç zorlanmıyorduk kendi kendimizi tüketirken.Hiç zorumuza gitmiyordu birbirimizin kollarında kilitlenirken.Kaç sözcüğü yersizlikten dolayı yırtıp atmıştık acaba?
Kocaman iki ormanın tutuşmasına seyre dalıyorduk ,görüyorduk atlıları yanımızdan gelip geçerken…

Yok edilen yer altı kentlerinin yerine ilkin gecekonduları taşımak gerekti.Avuçlar dolusu kum döküyorduk korkularımızın üstüne.Sözcükleri yontmaktan vazgeçmenin korkaklıktan sayılmayacağını düşüyorlardı gazeteler manşetlerine.

Unutamadığımız o akşamın tohumlarını serptik kumsala,dalgaların sulaması için.
Bir güzel ödüllendirdik gündüzle geceyi.Bıçkıyla yontulan sözcükleri özgür kıldık.

İyi geldi bize böyle düşler.
Hoş geldi birbirimize böyle aşkta kalmalar …

yirmialtıekimikibinonyedi