Bir tarafta buhran yüklü duygular.
Bir tarafta sevinç ve göz yaşı.
Bir tarafta anam bir tarafta yar,
Kardeşlerim bana hesap sorarlar.
Sanki ben doğmadan hemen ölmüşüm,
Nedir şu dünyada çektiğim çile?
Çiçekler misali bende solmuşum,
Hayat acımasız herkez bir alem.
Gün doğmadan neler doğar diyorlar.
Kimsesiz garibin hakkını yiyorlar.
Mal kavgası, soğan gibi soyarlar
Yemin ederim ki herkes bir alem.
Hüseyin düşünür düşünür amma;
Gözünde yaşlar var bağrında elem.
Sanki gül bağında menekşe arar,
İnsanlar şaşırmış dünya bir alem.
Kayıt Tarihi : 10.2.2006 21:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Çelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/02/10/biralem.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!