Bıraktın beni Şiiri - Asena Korkmaz

Bu gece dolunay var
Aklımda gözlerinin verdiği acı
Ruhumu hapsettiğin saflığın
Kalbimde sensizlik var yar

Ağladım, ağladım sabahlara kadar
Unutamıyorum ismimi söyleyişini
Canımdan bir parça kopuyordu
Bir kahkaha atıyordun, ben adeta ölüyordum

Gelipte yanıma otururdun ya hani
Sevdiğini söylerdin beni
Ben birşey diyemezdim ki
Bilseydin içimdekileri.

Seni deli gibi sevdiğimi görseydin
Senin için gecelerce feryat edişimi duysaydın
Bakışın için nelerden vazgeçtiğimi anlasaydın
Oturup sabahlara kadar ağlardın yar ağlardın.

Ben ki gözlerinden uzak kalamayan bir zavallıydım
Bakışlarına esir olmuş bir aşağılık katildim
Kendi kalbime seni defnetmişim
Sevdim evet çok sevmişim.

Gün geldi bıraktın ve gittin beni
Ne yaptı bu zavallı demedin mi
Ben sen gittin gideli sensizliği öğrendim sevgili
Ben sen gittin gideli ağlamayı öğrendim sevgili

Hani ayrılalım deyişin vardı ya
Aklımda verdiğin acıyla büyütüyorum kalbimi
Verdiğin zararla büyütüyorum kendimi
Açtığın derin yara veriyor cesaretimi

Korkmuyorum artık kaybedeceğim neyim kaldıki
Sen vardın, terkettin ardından bir deli yürek bıraktın ki
Bu deli yürek sensizliği öğrendi.
Kaybedecek neyi kaldı ki ?