Demir attım bitmeyen yanlızlığıma sensiz geçen yıllarıma geride ne varsa...
Sessizce gidiyorum aynı şehirlerde olmıcaz bir selamımız bile düşmicek birbirimize...
Herşeyi yakıp yıkıp gidiyorum içimde ne varsa söküp attım en derinliklere gömdüm...
Ne garip dimi vazgeçemem sandın sensiz yapamam yaşayamam sandın....
Sen kalbimi kırmaktan beni yok saymaktan inciltmekten hiç korkmadın...
Ben senin yalan nehrine kandım bilemedim dilin başka kalbin başka olduğunu...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta