Bıraktım Şiiri - Saadet Gökçen

Bıraktım o insan denen canavarları,
Bıraktım onlara güvenip inanmayı ve gülücüklerine kanmayı,
Bıraktım sevileceğime olan inancı,
Bıraktım heveslerimi, hayallerimi ve kurduğum planlarımı.

Kalbime bir sevgi konmuştu Vehhab tarafından,
Sonsuz bir sevgiydi, vermem gerekiyordu biraz olsun en azından,
Hayvanları seçtim ve yeşillendi içimde ukde kalan,
Aşkmış, paraymış, hepsi birer yalan.

İnsanlar yalancı, sahtekâr ve gidenmiş,
Kalan bir tek Allah bir de içimdeki benmiş.
Nefret de etsem aynadaki simadan,
Mecbur olduğum şey karşımdaki aksimmiş.

Kabullendim kimsenin beni sevmeyeceğini,
Kabullendim sevgiye layık bir ruha sahip olmadığımı.
Kabullendim yapayalnızlığı ve mutsuz görünmeyi,
Sadece kucağımda bir kedi köpek, onlar olmasa unutmuşum gülümsemeyi.