Nasır tutmuş kalbimle,
hayatın çarkları arasında,
sıkışıp kalmışlığımın acısı...
Tükenmek üzere olan umutlarıma,
çare olamayışımın ızdırabı...
Neresinden tutsam elimde kalan
sevgilerimin dağınıklığı...
Bıraktım!
Zorla ayakta kalma çabalarımı
Israrla umut etmeyi, kendimi kandırmayı,
bir gün olacak diye avunmayı...
Her tuttuğumda, zaten kırılacak olan
dallara uzanmayı bıraktım
Ben daha kendime gelememişim ki...
Bir de senin gelmeni bekliyorum!
Utanmadan, hangi yüzle!
Kayıt Tarihi : 12.3.2022 18:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Eski boş bir not defterimin arasında bulduğum.. şiir olarak mı yazmışım bilmiyorum. Öylesine yazıp bırakmışım.. 12.03.2022 tarihiyle...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!