Bıraktım Şiiri - Ayhan Kocabay

Vazgeçtim inanın paradan puldan
Koyunu kuzuyu size bıraktım
İnsana fayda Yok vefasız kuldan
Dünyayı bir kaşık tuza bıraktım

Neler gördüm neler geçti elimden
İsyankar olmadım yine halimden
Ne servet diledim ne mülk dilimden
Bu garip halimi aza bıraktım

Ne makam isterim ne saray ne han
Zaten emanetti bana da bu can
Yeter ki ölmesin içimde vicdan
Sevgiyle tınlayan saza bıraktım

Varsın dileyene kalsın istemem
İçimde bir heves arzu beslemem
Saraylar dilemem köşkler düşlemem
Ruhumu ateşe köze bıraktım

Eğer ıslah etmez ise dininiz
Bitmez tükenmezse hala kininiz
Birbiriniz dünya için yiyiniz
Her şeyi birazda naza bıraktım

Zaten bin bir çile dertle dolmuşum
Ha böyle yaşamış hada ölmüşüm
Baharı görmeden dalda solmuşum
Kendimi toprağa öze bıraktım

Olmuyor arzular bazen istesem
Şu dünyaya biraz heves beslesem
Duyan vardır mutlak ona seslesem
Umudu bir başka yaza bıraktım

Yaşım ilerledi başlar ağrılar
Yaratandan gelir kutlu çağrılar
Görülür varınca eğri doğrular
Ağrıyı sızıyı dize bıraktım

Dünya malı kalsın varsa geride
Yaşayın siz mutlu Beyza Feride
Yiyin için ne var ise sırada
Oğlana bıraktım kıza bıraktım

Zorlaman garibi üzmen düşkünü
Yanınızdan uzak tutun pişkini
Yaşatın yürekte Allah aşkını
Engeller koymadım düze bıraktım

Değişemem gardaş böyledir huyum
Yaşarım var ise ekmeğim suyum
Nefsime uydukça eşilir kuyum
Bir tatlı tebessüm söze bıraktım.

Ayhan Kocabay-