Uşaklıda Bıraktım Şiiri - Muammer Baydere

Güzellikler şehrinden İstanbul’a dönerken
Mutluluğa çok yakın, üzüntüye ıraktım
Hüzünlüydüm, buruktum otobüse binerken
Yüreğimi Uşak’ta, Uşaklıda bıraktım

Ana, baba ordaydı, bacı, gardaş ordaydı
Şen şakrak bir kahkaha gözlerde yaş ordaydı
Gerçek sevgi, sevgili, dost, arkadaş ordaydı
Yüreğimi Uşak’ta, Uşaklıda bıraktım

Birbirine yedirdik madde ile şöhreti
Yerin dibine soktuk gururu ve nefreti
Haz aldığım kıymeti, manevi bir serveti
Yüreğimi Uşak’ta, Uşaklıda bıraktım

Bazen bir bütün olduk, gönülleri coşturduk
Bazen el ele verip, şiir için koşturduk
Ruhen çok şey paylaştık, görünüşte boş durduk
Yüreğimi Uşak’ta, Uşaklıda bıraktım

Sabahlanan son gece kalemi aciz etti
Şaha kalkan duygular uykuyu taciz etti
Dostlarımın sevgisi gasp etti, haciz etti
Yüreğimi Uşak’ta, Uşaklıda bıraktım.