Bıraktıklarıma Şiiri - Hikmet Nazlı

Ey şiir defterlerim, arşivim, kitaplarım,
Ey koleksiyonlarım, günlüğüm, hitaplarım.

İşte terk edip gittim, fâni hayat son buldu.
Benden sonra yeriniz ne şekil bir yön buldu?

Umarım değer bilen eller size hâkimdir
Sizi atıp satanlar, parçalayanlar kimdir?

Çünkü ölümümden tek kurtardığım sizsiniz.
Hükmünüz kalmadı mı? Bilirim sessizsiniz…

Boyalarım, kalemim, kağıtlarda izlerim,
Paletim, eskizlerim… Sizleri çok özlerim!

Benden sonra kimseler sormaz mı hâlinizi?
Korkarım ordakiler bilmez ahvâlinizi!

Kasketlerim, tabakam, hatıralar, fötrler,
Ey yitik fotoğraflar, eski karikatürler…

Sizdiniz albüm albüm, duvar duvar konuşan.
Sizi çok iyi bilir; sağlığımda tanışan…

Belki “anıdır” derler, belki de bir “karsamba”
Bilmezler ki ben sizi toplardım her çarşamba.

Gönlümde ve odamda “yer işgal ediciler”
Sizi anlamalıdır ben gibi gidiciler.

Yaşıyorken anlardım, bilirdim o kıymeti
Ricam; unutturmayın, unutmayın Hikmet’i.

Öldüm ya! Ey belgeler, kendinizi saklayın
Bir ihtimalde olsa, kıyameti bekleyin.

04.10.2015
Hasanoğlan