Bıraktığın yerdeyim! Şiiri - Seçkin Erdoğan

“Kök saldım bekliyorum!

Yıllar sonra gün gelip, arıyorsan sen beni
Gönlüme bin bir acı, bıraktığın yerdeyim
Elimde yırtık resmin, anıyorken ben seni
Sana engin gönlümü, daralttığın yerdeyim

Hep kendimle küs kaldım, senin ile barışık
Ben ki sana yanmıştım, deli divane âşık
Ne gönlüme yar oldun, ne geceme bir ışık
Dünyamı zindan edip, kararttığın yerdeyim

Gençliğimin çağında, yok hayata gülesim
Kesilir diye korktum, ardından son nefesim
Dökülüp de umudum, bitti bütün hevesim
Ömrümü soldurup da, sararttığın yerdeyim

Nasıl yandığımı sen, bilmiyorken imansız
Bense her gün kor oldum, hasretinden dumansız
Acıların içinde, biçare yapayalnız
Ölümü derman gibi, arattığın yerdeyim

Gönül isterdi ki hep, biz can cana gezelim
Sanmıştım ki kendimi, senin için özelim
Ecelimden önce sen, davranıp da güzelim
Canımı o bedenden, çıkarttığın yerdeyim

Çoktan gönlüm kaybetti, o gönlüne inancı
Bakışların sahtekâr, sözlerinse yalancı
Kalbim o taş kalbine, kırk yıllık bir yabancı
Ortada bir el gibi, bıraktığın yerdeyim

Derdi şerbet sayardım, hayatımda sen varken
Kurduğum o hayaller, şimdi oldu bak derken
Ben sana güller derip, gül bahçene girerken
Sense nankör çıkıp da, taş attığın yerdeyim

Bilsen nasıl tatlıydın, bal idin şeker gibi
Bu kalbim tüm derdini, zevkle bak çeker gibi
Sen gönlüme sızıp da, düşman bir asker gibi
Kalbimi acılarla, kuşattığın yerdeyim

Seçkin der ki bu yaram, sızladıkça kanarım
Gönlüm ise hep zorda, yine seni anarım
Bıraktığın o korda, alev alev yanarım
Dünyada cehennemi, yaşattığın yerdeyim
Dertler ile gönlümü, kuşattığın yerdeyim

SEÇKİN ERDOĞAN / BURSA