Bıraktığın yerde kaldım
O bildiğin masalın
Sana evrilen yerinde
Baharın çoğul anlamında
Güle rengini katan tutkuluğumda
Suların sesinde kaldım
Bıraktığın yerde kaldım
Taşınmaz acılar bıraktın bende
Soluk bir fotoğrafsın şimdi
Buğulu gözlerin
Bilinmez uzakları muştuluyor
Yitik bir anıyı arıyorsun sanki
Saçların ıslanıyor yağmurda
Dudakların titriyor
Bir dağın resmini çiziyorsun
Aşkı ve sabrı koyuyorsun doruklarına
Sonra geceyle inen karanlığı
Koyakların sessizliğini
O benim yalnızlığım işte
Yenik bir eşkıya
Kırık bir anıyı çoğaltan
Kendi fırtınalarımda kaldım
Kuralsız ve asi
Birkaç sözcük aradım
Kendinde ve ayıpsız
Sözün uçurumlarında
Beş bin yıllık şiirselliğinde kaldım
Sen şimdi soluk bir resimden bakan
Güzel Beatrice
Aşksız ve Dante’siz
Taşınmaz acılar bıraktın bende
Hayatla kavgalı kaldım
Adını yüreğime kazdım
Fütürist bir imgeyle
Sana yükledim bütün anlamları
Seni katınca güzelleşiyor her şey
Her şey ben oluyorum birden
Turgay Çimen
Kayıt Tarihi : 17.5.2007 23:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)