Yokluğun öyle acı yokluk ki bende,
Yitirdiğim bahar gibi seviyorum seni,
Her şey yok olmuş talan olan gönül bahçemde
Bir sen kalmıştın arı, duru ve yekta yüreğimde,
Ay ışığında oku harflerimi, ay ışığında yaz namemi,
Eksik parçamı arıyor gibi arıyorum seni,
Boşluğunu doldur eksikliğini tamamla,
Elinle koymuş gibi, bıraktığın yerde bul beni.
Hiç bir zaman can tene, ten cana değmedi,
Ne kadar kalmak istedimse hep geri çevrildim.
Ruhumun derinliğinde esareti yaşadım,
Sevdandan başka sermayem kalmadı...
Fırtınalar içinde sensiz benliğimi yitirdim,
Kaybettiğim öbür yarımı ararken, Ummanlarda,
Gözerimi kapatıp kollarında ölmek istedim,
Ne sarılacak kol, nede yüreğini bulabildim...
DENİZ
23.05.2010
Kayıt Tarihi : 8.8.2010 20:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsan sevince aşkını işte bu şiirin dizelerindeki gibi haykırmalı kainata,herkes bilsin duysun tüm dünya diye de yıldızlara ay a semaya,dağlara taşlara ovalara yazmalı sevdiğinin adını yan yana kendi adının yanına...
Sevginin aşkın sevdanın vefanın sabrın çok derin bir biçimde ifade edildiği'Bıraktığın Yerde Bul Beni'nin kıymetli şairesini içtenliğimle tebrik ediyorum...Hürmetimle...Savaş GÜRSOY
Sitem doluydu sevgiliye, hattâ sevdaya...
Güzel şiirinizi ve sizi saygılarımla kutluyorum,
Ünal Beşkese
Yalnızlığın ve sevisel tükenişliğin hüzünlü şiiriydi.
İlgiyle okudum.Kutluyorum.
Erdemle.
TÜM YORUMLAR (9)