Yalnızım karanlığımın tam orta yerinde
Biliyorum ben aklında gene yokum
Her zaman olduğu gibi hep aynı sahnede
Hayatın çirkin ve asık yüzü olurum
Her dem vuruyor hiddetini toplayıp
Hakikat bir şamar gibi yüzüme patlayıp
Kanıyor geçen günlerin açtığı yaram
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta