Kimsesiz bir çocuktu
Cami avlusuna bırakılmanın
Çaresizliğin de bakarken gözlerime
Hayatın kayıp yolcusuydu
Sıcak çayını yudumlarken misafirliğinde
Katran karası gözleri
platonik sevda kokardı
heran gidecekmiş gibi
omzuna atıp elleriyle çantasını tutarken
bir savaşın içinden çıkıp gelmiş
Asker misali uzanırdı silaha
parkasını atıp sırtına
Sigara üstüne sigara yakardı
Serseri bir mayındı
damarına basınca
tutunca elleriyle bayrağı
uzun uzun anlatırdı
Hayatı gibi kısa kesilmiş saçları
Düşlerini taşırdı sırt çantasında
Adam gibi adamdı
Merminin türkü söylediği yerde
Bir ay ışığı vakti
helalleşirken son kez
Sarıldı,kayıp kentin yakışıklısı
Reis dedi
-Gidip de dönmemek var
arada bir uğrayıp dua et anamın mezarında
Şimdi her pazar sabahı
Yasin okurken
taze çiğ düşmüş,annenin mezarın da
Seni anlatıyorum,seni doğurana
Öyle bir yiğit ki
dokuz şiddetinde deprem
olsada hiddeti
Rahat uyu anacığım
O sana bıraktığın gibi dönecek
Hala mücadele ediyor zorbayla
Üstün de derviş hırkası
Öksüz çocukları giydiriyor
Arada bir gelir di eskiden
Şimdi Gabar dağın da Kemalin
Son destanını yazıyor
Kayıt Tarihi : 1.4.2007 23:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
O kendi hikayesini çoktan yazdı. kan olmadığı için tonerimizde boş bırakmak zorunda kalıyoruz bize düşeniyazmaya
TÜM YORUMLAR (3)