bıraktığın yıkık dökük
yalnızlığın kıyısında
gözyaşlarıma yükledin
derdini kahrını
bıraktığın umarsızlığa
kırlangıç çığlığına karıştı
sustum dilime döktüm
ardını zehrini
bıraktığın yolların tozu
esen yellerde uçuştu
kör kuyulara doluştu al
yurdunu şehrini
bıraktın miras gibi
sessizliğin kaybolunca
acıların kaldı armağan
götür tartını sihrini
08:01 19.11.2009denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 20.11.2009 21:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!