12.05.2013
Bu gece karanlık ay doğmayacak
Gökyüzünde yıldız parlamayacak
Kederliyim dost yokmu anlayacak
Yalnızlık aklımı aldıda gitti
Nefsim kuraklık toprak yarılmış
Ben isem aşka o suya susamış
Gülüm çevresin dikenler sarmış
Ben yalnızım bu canıma yetiyor
Kırlarda çayır çimen çiçekler açsın
Sarmaşıklar dallarına dolaşsın
Yokmu aşık olan beni anlasın
Yalnızlık canıma tak etti gitti
Kırlarında koyun kuzu yayılsın
Kekikler bitmişte koku yayılsın
Kimse bilmiyormu beni anlasın
Söyledim sözümü duymadan gitti
Elin gülü açar benimki gitti
Bülbül ağladıda sesi çogudu
Figanı feryadı gökleri buldu
Acımadı bana küstüde gitti
Varmı benim gibi aşka susamış
Sevği ugruna gönlü yaralanmış
Kafes açılmış kekliğim uçmuş
Boş kovanı bana bıraktı gitti
Dikensiz gülün degeri olmaz
Değeri olsada kokusu çıkmaz
Bülbül olmayan gülden anlamaz
Bülbül yaralı uçtuda gitti
Ne baharı nede yazı yaşadım
Kış kıyamet bir borana dalmışım
Çıkmaz sokak derler yolar girmişim
Ömeri çaresiz bıraktı gitti
Kayıt Tarihi : 28.1.2016 10:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!