BIRAKTI GiTTi Şiiri - Binali Kılıç

Kendimi dünyanın malı sanarak
Nazlandım, naz beni bıraktı gitti
Hayatı bir çayır yolu sanarak
Hızlandım, hız beni bıraktı gitti

Çok erken başladım gam çilesine
Bakmadım kabirler silsilesine
Girdim anne, baba himayesine
Gözlendim, göz beni bıraktı gitti

Kâinat, insana beşik zannettim
Küçük noktaları ışık zannettim
Kendimi bir zaman aşık zannettim
Sazlandım, saz beni bıraktı gitti

Son nefeste, eşim dostum doydular
Öldüm diye, kara yeri oydular
Üryan geldim, sarmaladı koydular,
Bezlendim, bez beni bıraktı gitti

Kabristan da kimse gelmez görmeye
Şimdi sıra geldi, hesap vermeye
Münker, nekir geldi sual sormaya
Sözlendim, söz beni bıraktı gitti

Üzerime börtü, böcek yürüdü
Binali der dört etrafım bürüdü
Etim bitti, kemiklerim çürüdü
Tozlandım, toz beni bıraktı gitti.